مقایسه دقت تشخیصی و اعتبار دو تکنیک توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت در فک بالا

مقایسه دقت تشخیصی و اعتبار دو تکنیک توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت در فک بالا   دکتر شهریار شهاب1- دکتر داریوش رفتاری2- دکتر شهرام نامجوی نیک3 1- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد. 2- دندانپزشک. 3- ph.d ایمپلنت و استادیار گروه آموزشی جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد. چکیده زمینه و هدف: دقت و اعتبار سی تی اسکن در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت توسط تحقیقهای متعدد به اثبات رسیده است، اما در مورد دقت و اعتبار تکنیک توموگرافی نظرات متفاوتی ارائه شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان دقت و اعتبار اندازه گیریهای تشخیصی توموگرافی اسپیرال نسبت به سی تی اسکن اسپیرال در فک بالا می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ـ آزمایشگاهی (in vitro)، از هشت جمجمه خشک شده انسانی که بی دندان کامل یا دارای چند ناحیه بی دندانی در فک بالا بودند استفاده گردید. تعداد پنجاه ناحیه بی دندانی به عنوان مکانهای بالقوه ایمپلنت انتخاب شدند. این نواحی عبارت بودند از: هشت نقطه در ناحیه میدلاین، 14 نقطه در ناحیه کانین ها، 15 نقطه در ناحیه پری مولرها و 13 نقطه در ناحیه مولرها. نواحی فوق با دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال تصویربرداری شدند. از روی تصاویر بازسازی شده سی تی اسکن و توموگرام ها ابعاد استخوانی خاصی اندازه گیری گردید. این ابعاد عبارت بودند از: 1) فاصله بین سطح آلوئولار و کف بینی یا سینوس ها (ارتفاع). 2) فاصله باکوپالاتال ریج آلوئولار در میانه ارتفاع (پهنا). ارقام به دست آمده از توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال جهت مقایسه در جدول مخصوص ثبت شدند. برای بررسی اعتبار انـدازه گیـریهای انجـام شده بـه روش interdevice interobserver و از آزمـون intraclass correlation coefficients مـدل one-way random effects استفاده شد. یافته ها: از مقایسه کل صد اندازه به دست آمده از دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال، تعداد شش اندازه، تفاوت بیش از یک میلی متر را نشان داد. میزان دقت و صحت اندازه گیری ارتفاع و پهنای نقاط مورد نظر به ترتیب 96% و 92% و در مجموع 94% بود. این مقیاس به تفکیک در ناحیه مولرها 100% ، ناحیه پری مولرها 7/86%، ناحیه کانین ها 3/93% و ناحیه میدلاین100% بود. میانگین اختلاف اندازه گیری بین این دو تکنیک 66/0 میلی متر بود. میزان پایایی اندازه گیریها در مجموع 96% بود. نتیجه گیری: در مجموع می توان این طور نتیجه گرفت که در تصویربرداریهای مورد نیاز ایمپلنت می توان با اطمینان از تکنیک توموگرافی اسپیرال استفاده کرد. کلید واژه‎ها: ایمپلنت دندانی – توموگرافی اسپیرال – سی تی اسکن اسپیرال – فک بالا. وصول مقاله: 25/6/1386/1383 اصلاح نهایی: 10/10/1386 پذیرش مقاله: 19/2/1387/1385 نویسنده مسئول: گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد e.mail:[email protected]